Thursday, 8 December 2016

ನೀ ಮರೆಯದಿರು..

ಸುರಿವ ಬೆಳುದಿಂಗಳು 
ಕಪ್ಪಿರುಳಾಗಿ ಕಾಡುತಿದೆ
ಬೀಸುವ ತಂಗಾಳಿಯು 
ಬಿಸಿಯಾಗಿ ಸುಡುತಿದೆ..

ನುಣುಪಾದ ದಾರಿಯು 
ಕಂದರವಾಗಿ ಕಾಣುತಿದೆ
ಮಂದಹಾಸದ ಮೊಗವು
ನಗುವುದನು ಮರೆತಿದೆ..

ಮೋಜಾದ ಬದುಕು
ಗೋಳಿನಾ ಅಬುಧಿಯಾಗಿದೆ
ಅಮಲೇರಿಸಿದ ಪ್ರೀತಿಯು
ತಳಮಳವೇರಿಸಿ ಕದಲಿಸುತಿದೆ..

ಮಧು ಕರುಣಿಸಿದ ಕನಸು
ಕಣ್ಣೀರ ಸರಕಾಗಿವೆ
ಶಯನಿಸುವ ಘಳಿಗೆಯಲು
ಕಣ್ಣುರಿಯ ಕಾಟವಾಗಿದೆ..

ಆನಿಶ ಕಾಡುವ ನೋವಿಗೆ
ನಿನ್ನಾಗಮನವೇ ಔಷಧಿಯಾಗಿದೆ
ಕಂಗೆಡುವ ಮನಕೆ
ನಿನ್ನಾಸರೆಯೇ ನೆಲೆಯಾಗಿದೆ..

ಗೆಳೆಯಾ..
ನೀ ಬಾರದೆ ಉಳಿಯದಿರು
ನನ್ನ ಮೊಗದಲಿ ನಗು
ಅರಳಿಸುವುದನು ಮರೆಯದಿರು..