ಹೂ ಬನದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಾಗಿ
ಮಧುರ ಕಂಪು ಸೂಸುತಿಹುದು
ಮೋಹದ ಶರಧಿಯಾಗಿ
ಚಂದ್ರಹಾಸದ ತಣಿರು ಬೆಳಕು
ಸುರಿಯುತಿದೆ ನಿನ್ನಂದಕೆ ಬೆರಗಾಗಿ
ದ್ರವಿಸುತಿದೆ ಚೆಲುವ ಜಗವು
ಶೃಂಗಾರ ಸೌಂದರ್ಯದ ಕುರುಹಾಗಿ
ಸಾವಧಾನ ಮರೆತಿದೆ ಹೃದಯವು
ನಿನ್ನ ನವಿರು ಅಪ್ಪುಗೆಯ ಬಯಸಿ
ಗದ್ದುಗೆಯೇರಿವೆ ಸಿಹಿ ಕನಸುಗಳು
ನೀ ಬರುವ ಸಿಹಿಘಳಿಗೆಗೆ ಹಂಬಲಿಸಿ
ರಮಿಸುವುದು ನಿನ್ನೊಲವು ತನುಮನವನು
ರಗಳೆ ಎನಿಸುವ ವೇಳೆಯಲಿ
ಸಾಗರವಾಗುವುದು ನಿನ್ನ ಅಕ್ಕರೆಯ ಮಡಿಲು
ಮಮತೆಯ ಆಸರೆಯಾಗಿ
ಗತಿಸುವುದು ಹಾಳು ಸುರಿವ ಬಾಳು
ನಿನ್ನ ನಗುವಿನಲೆಯ ಲೇಪನವಾಗಿ ಕೃಪೆಯಾಗಿ
ರಂಜಿಸುವ ಒಲವ ಭನವವಾಗುವುದು ಬದುಕು
ನೀ ಕೈಹಿಡಿವ ಕ್ಷಣವು ಒಲವಾಮೃತವಾಗಿ
ರಾಮಚಂದ್ರ ಸಾಗರ್
(ಈ ಕವಿತೆಯ ಸಾಲುಗಳ ಮೊದಲ ಅಕ್ಷರ ಸೇರುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ರಾಮಚಂದ್ರ ಸಾಗರ ಆಗುತ್ತದೆ)
