ಬರೆಸಿದೆ ನೀನು ಸಾವಿರ ಕವಿತೆ
ಹವಣಿಸು ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣೋಟದ ಮಿಂಚಿನಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನೊಲವ ರಂಗಿನ ಶಾಹಿಯಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ಸಾಂಗತ್ಯದ ನವಿರು ಹಿತದಲ್ಲಿ..
ನೋಡುವ ನೋಟವು ಮುತ್ತಾಗುತಿರಲು
ನಗುವಿನ ಸೊಬಗು ಆವರಿಸುತಿರಲು
ಬಂಗಾರಿಯ ನಯನವು ಸೆಳೆಯುತಿರಲು
ಉಲ್ಲಾಸದ ಉಯ್ಯಾಲೆಯಲಿ ನಾ ತೇಲಿದಂತೆ..
ಹವಣಿಸು ನಿನ್ನ ಕಣ್ನೋಟಕೆ ಸೋತಿರಲು
ನಿನ್ನಾಸರೆಯ ಅವಿರತ ಬಯಸುತಿರಲು
ಕಾರುಣ್ಯದ ನಿನ್ನೊಲವು ಜಲಧಿಯಾಗಿರಲು
ಕಾತರಿಸುವ ಮನವು ನದಿಯಾಗಿ
ನಿನ್ನೆಡೆಯೇ ಓಡಿದಂತೆ..
ರಮಿಸುವ ನಗುವಿಗೆ ಮನ ಶರಣಾಗಿರಲು
ರಂಜಿಸು ಬದುಕಿಗೆ ನೀ ಕರೆದೊಯ್ಯುತಿರಲು
ಭುವಿಯ ಸೊಬಗೆಲ್ಲವು ನೀನಾಗಿರಲು
ತುಸು ನಗುತಾ ನನ್ನೆದುರು ನೀನಿರಲು
ಕಾಡಿಸುವ ಕನಸಿಗೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ಜಾಗವು..
ಚೆಲುವ ತನಯೆಯ ನಗುವಿಗೆ
ಒಲವ ಬೊಂಬೆಯ ನಲುಮೆಗೆ
ಕೆಣಕುವ ಇವಳ ಸವಿನೋಟಕೆ
ಬರೆದೆ ನಾನು ಸಾವಿರ ಕವಿತೆ
ಗುನುಗಿಸಿದೆ ನೀನು ಒಲವಗಾಥೆ..
ರಾಮಚಂದ್ರ ಸಾಗರ್
