ಮೆತ್ತನೆ ನನ್ನ ಹೆಗಲೇರಿ ಕುಳಿತಿರಲು
ಗೆಳತಿ ನಾ ಭಾರವಾದ ಮನದಲ್ಲಿ
ಏಕಾಂಗಿ ನಾನೆಷ್ಟು ದೂರ ಸಾಗಲಿ..
ಒಂಟಿ ಜೀವ ನಾನೆಷ್ಟು ನೋವು ಸಹಿಸಲಿ
ಮುಳ್ಳು ಪಥದಲಿ ನಾ ಹೇಗೆ ಸಾಗಲಿ
ಸುಳ್ಳು ಮಾತಲಿ ಹೃದಯ ಹೇಗೆ ಸಂತೈಸಲಿ
ಬಿರು ಬೇಗೆಯಲಿ ಎಲ್ಲಿ ನಾನು ನೆಲೆಯಾಗಲಿ..
ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಬಿಡುವು ನೀಡದೆ
ಅರೆ ನಿಮಿಷ ಸುಖವು ಕಾಣದೆ
ನಿನ್ನೊಲವಾರಾಧನೆಯ ಜಪದಲೆ
ಮನಸು ನೊಂದಿದೆ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೆ...
ಬೆಳುದಿಂಗಳು ಹೊಳಪು ಹಿತವೆನಿಸದು
ತಂಗಾಳಿಯು ತಣಿವು ನೀಡದು
ಹೂಕಂಪು ಸೌಗಂಧವು ಸವಿಯೆನಿಸದು
ಅನ್ನ ನೀರು ತನುವು ಬೇಡದು..
ಗೆಳತೀ..
ನೀ ಬಾರದೇ ಭಾರವಾದ ಮನದಲ್ಲಿ
ಒಂಟಿ ನಾನೆಷ್ಟು ದೂರ ಸಾಗಲಿ
ಮುಳ್ಳು ಕಂಟಿಯ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ
ಹೊದ್ದು ನಗುತ ಹೇಗೆ ಮಲಗಲಿ
ರಾಮಚಂದ್ರ ಸಾಗರ್
